میزان مسوولیت پذیری هوش مصنوعی

سرویس خبری داتکام نیوز گزارش می‌دهد؛استفاده از هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها، از جمله پزشکی و امور مالی، به سرعت در حال افزایش است. این فناوری که به دلیل دقت و کارایی بالا مورد استقبال قرار گرفته، ممکن است در صورت خطاهای احتمالی، خساراتی به بار آورد. در اینجا سوال اساسی مطرح می‌شود: مسئولیت این خسارات بر عهده چه کسی است؟ سازندگان، کاربران یا شاید حتی خود الگوریتم‌ها؟

۱. مفهوم مسئولیت مدنی: در حقوق، مسئولیت مدنی به معنای تعهد به جبران خسارات ناشی از اقدام یا ترک فعلی است. در مورد هوش مصنوعی، این سوال پیش می‌آید که مسئولیت خسارات ناشی از تصمیم‌گیری‌های اشتباه الگوریتم‌ها با چه کسی است؟ این موضوع نیاز به بررسی دقیق قانونی دارد.

۲. وضعیت قوانین موجود در ایران:

در حال حاضر، قوانین مدنی و تجاری ایران بیشتر به مسئولیت‌های ناشی از خطاهای انسانی می‌پردازند. با این حال، ماده ۱۱ قانون مسئولیت مدنی به موارد مرتبط با خسارات تکنولوژیکی اشاره دارد که می‌تواند به موارد مرتبط با هوش مصنوعی نیز گسترش یابد.

۳. چالش‌های حقوقی:

یکی از چالش‌های بزرگ در این حوزه، تعیین دقیق مسئولیت در مواردی است که الگوریتم‌های هوش مصنوعی به طور خودکار تصمیم‌گیری می‌کنند. برای مثال، در سیستم‌های تشخیص پزشکی، اگر خطایی در تشخیص رخ دهد، مسئولیت بر عهده کیست؟ این موضوع نیازمند تدوین قوانین و مقررات جدیدی است.

۴. راهکارهای پیشنهادی:

   برای مواجهه با این چالش‌ها، پیشنهاد می‌شود:

- تدوین مقررات خاص: تنظیم قوانین ویژه‌ای برای هوش مصنوعی و تعیین دقیق مسئولیت‌های مدنی ناشی از آن.

- آموزش و آگاهی‌بخشی: افزایش آگاهی کاربران و توسعه‌دهندگان درباره مسئولیت‌های قانونی و اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی.

- بیمه مسئولیت مدنی: توصیه به استفاده از بیمه‌های مسئولیت مدنی توسط توسعه‌دهندگان و کاربران برای پوشش خسارات احتمالی.

در نهایت، با توجه به رشد سریع فناوری هوش مصنوعی در ایران، نیاز به تطبیق قوانین و مقررات با این فناوری نوظهور امری اجتناب‌ناپذیر است. این اقدامات می‌تواند به حفظ حقوق افراد و جلوگیری از بروز خسارات کمک کند.