برترین فناوری‌هایی که تأثیری بسزا در این عرصه گذاشتند:

- دوربین فیلبرداری اواخر قرن 19

- صدای همگام، 1920

- رنگ، 1939 یا 1917

- صفحه سبز، 1940

- لوازم سبک و قابل حمل، دهه 50 و 60 میلادی

- تجهیزات دوربین: دالی (1907) و استدی‌کم (1976)

- دوربین دیجیتال تک‌لنزی بازتابی، 1969

- تصاویر تولیدشده توسط کامپیوتر، 1973

- اینترنت دهه 90 میلادی

دوربین فیلبرداری اواخر قرن 19

پر واضح است که سینما و فیلم سازی بدون وجود دوربین فیلمبرداری معنایی ندارد و هیچ فیلمی وجود نخواهد داشت که روی پردۀ سینما به نمایش گذاشته شود. می‌توان گفت سینما با پخش فیلم ورود یک قطار به ایستگاه لاسیوتات، تولیدشده توسط برادران لومیر آغاز شد. به‌طوری که موجب گریختن تماشاگران از سینما شد. ساخت اولین دوربین فیلمبرداری به اواخر قرن 19 برمی‌گردد و افراد زیادی در ظهور این دوربین‌ها نقش داشته‌اند و به‌طور دقیق مشخص نیست چه کسی برای اولین بار موفق به تولید دوربین شده است. اما شاخص‌ترین افراد در این عرصه لویی لو پرنس، ویلیام فریز-گریندر هستند که اولین دوربین‌ها را اختراع کردند.

صدای همگام، 1920

صدا یکی دیگر از عناصر مهم یک فیلم است که بعد از تصویر، خود را نشان می‌دهد.همۀ ما حتماً فیلم‌های صامت یا با موسیقی را برای یک بار که هم شده، دیده‌ایم که به‌واسطه بازیگران حرفه‌ای‌شان هنوز هم در خاطره‌ها باقی مانده‌اند. اما شکی نیست اضافه شدن صدا همگام با تصاویر ضبط‌شده توسط دوربین می‌توانست جلوه‌های بیشتری از یک فیلم را به تماشاگر نشان دهد. با حضور صدا همراه تصویر، نقش بازیگران نیز تغییر کرد. بازیگران علاوه بر حرکات بدن، باید لحن صدای خود را نیز پرورش می‌دادند.

رنگ، 1939 یا 1917

تا اینجا اشاره شد که فیلم‌ها با اضافه شدن صدا به تصاویر گویا جان دیگری گرفتند. با حضور رنگ در فیلم‌ها، تلویزیون‌های سیاه‌وسفید جای خود را به تلویزیون‌های امروزی دادند. رنگ در فیلم‌ها موجب انعکاس بهتر و بیشتری از واقعیت‌ها شده است و از آنجا که بشر همواره به دنبال رنگ‌هاست، توانست با مخاطب بهتر ارتباط برقرار کند. یکی از تکنیک‌هایی که در این بازه فیلم سازان از آن بهره جستند تکنیک دیجیتال کامپوزیتینگ بود. که فیلم‌برداری در پشت یک پردۀ سبز رنگ انجام و سپس با فیلترهای مختلفی تغییر داده می‌شد.

لوازم سبک و قابل حمل، دهه 50 و 60 میلادی

اگر همچنان فیلم‌سازان درگیر وسایل سنگین و غیرقابل حمل بودند، قطعاٌ ما شاهد این‌همه تنوع در فیلم‌ها و همچنین فیلم‌های مستند نبودیم. بسیاری سکانس‌ها تکراری به نظر می‌رسیدند و این موضوع فیلم‌ساز را در داشتن صحنه‌های متنوع، با محدودیت روبه‌رو می‌کرد. دیدن صحنه‌های خیابانی مدیون اختراع لوازم سبک و قابل حمل است که فیلم‌سازان را از استودیوهای خود به بیرون و دنیای واقعی‌تر کشاند. فیلم «از نفس افتاده» ساختۀ ژان لوک گدار یکی از معروف‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین فیلم‌ها در این عرصه است.

تجهیزات دوربین: دالی (1907) و استدی‌کم (1976)

دالی و استدی کم دو اختراع بزرگ در صنعت فیلمبرداری‌ است که بیشترین کمک را به فیلمبردان کرد. حتماٌ شما نیز در پشت صحنۀ فیلم دیده‌اید که گاهاٌ دوربین روی ابزاری ریل‌مانند قرار دارد و همگام با حرکات بازیگران به حرکت درمی‌آید و یا دوربین کاملاً به بدن فیلمبردار چسبیده است و امکان تسلط بیشتر آن را که موجب جلوگیری از لرزش دوربین می‌شود، فراهم کرده است. در مورد اول به آن دالی و در مورد دوم به آن استدی‌کم گفته می‌شود. دوربین‌های تک‌لنزی، تصاویر تولیدشده توسط کامپیوتر و اینترنت، همگی نمونه‌هایی از تکنولوژی‌اند که خدمت شایانی به صنعت فیلم‌سازی کردند. عدم نیاز به فیلم‌های کاغذی و ضبط تصاویر روی کارت حافظه، تصاویری که بر حسب نیاز و بدون ابزار خارجی توسط کامپیوترها تولید می‌شوند و دسترسی به دنیای اطلاعات در کمترین زمان، همگی دنیای تصویر و سینما را چندین گام به جلو پیش برد.

البته پیشرفت سینما و صنعت فیلم‌سازی فقط به ابزار گفته‌شده وابسته نبوده است و همواره با ظهور عواملی مانند ستاپ چند دوربینی، تلویزیون کابلی، تصویربرداری سه‌بعدی، تکنولوژِ موشن کپچر، در حال پیشرفت است.

تصویر: ژان لوک گدار در پشت‌صحنۀ فیلم